පඬු පාට තැවරුන
වලාවියනක් යටින්
නැනෝ ලයිට් එළි මැවෙයි
ඔබ හිදිනා තැනක
යටගිය දවසක
කුමාරවරු අවිද ගිය
මාවතක කෙළවරය
ඔබ සිටියෙ තේජස්ව
නාරායනා මැදුරක
දැල්වෙන එළියකින්
එලිය වෙයි මාවතම
සපුමල් කියූවට
අට්ටේරියා ගස් පිරුණ
හැමදාම නැති වුනත්
ඉඳ හිටක සති අගට
කුමුදු මල් පෙති දියට
වැටෙන හැටි බලන්නට
දියවන්නා ඉවුරෙ
වැලි පාරෙ ලොකු දුරක්
හති හල්ල්නෙම නැතුව
ඔබ යනෙන බව කීව...
නටබුන්ය තැනින්තැන
ඉතිහාසයක් දිගහරින
ඔබ මමත් අපිම වී
ඉන්නැති මේ ලෙසින්
සෙහෙසත් තවරගෙන
පරංගිත් ඇවිත් ගිය
කෙටි උනත් දුර පාර
කෙටි කරන් එන්නෙ මම
අරාධනාවක් නැතුවම
අඩ අඳුර මැදින් එන
දියවන්නා සුළඟත් සීතලයි
ආදරෙත් පුරවගෙන
දිලිසෙනව ඔය දෙනෙත්
මට ඉතින් අවසරයි
ගුලිවෙන්න සෙනෙහසින්
ඔබේ ඇසිපිල්ලමක..... .....
